Catherine ile Marcello, evlerinde mum ışığının loş ışığında, gözlerden uzak bir şekilde yaşamlarını sürdürüyorlar. Dokuz aylık bebeğini kaybettikleri acı gerçeğiyle boğuşan çift, içlerinde büyüyen öz yıkımın yavaş ama kaçınılmaz ilerleyişine şahit olmaktadırlar.